rondje atlantische oceaan

Dag 15

30-06-2015 13:05

dinsdag 30 juni bijna bij Den Helder We zien de Lange Jaap al in de verte, dus over een paar uur meren wij af in Den Helder. Een tijd geleden hadden we Deel I en II gehad van onze bevindingen. Dit laatste deel durfden wij pas nu te versturen ivm punt 5. Deel III van dingen die ons zijn opgevallen:

1. Plastic, plastic, plastic: het begon met de grote hoeveelheid plasticzakjes die je krijgt bij boodschappen doen in Engeland, Spanje en Portugal, maar Marokko spande de kroon met de afval die je langs de weg, in de velden en achter de huizen ziet liggen. Bijna al dit afval is plastic. Op zee valt het relatief mee, denk je! Maar toch drijft er genoeg rond en dat is nog maar de top van de ijsberg. Toen wij in Arrecife (Canarische eilanden) lagen, lag er een schip van de Pan Exxpedition. Dit schip doet onderzoek naar plasticvervuiling op zee. Vanaf de Canarische eilanden zijn zij naar het Caribisch gebied overgestoken en iedere dag hebben zij 1 uur lang een mand gesleept door het water. Daarna gingen ze kijken wat ze tegen kwamen! Het resultaat: ze zagen meer plasticdeeltjes dan plankton (van dezelfde grote) in het water. Het zijn dus niet de grote dingen die wij bijvoorbeeld uit het water hebben gevist, maar de microdeeltjes die nu al in de oceaan zwerven. Wij proberen er iets aan te doen maar het is moeilijk, want ook nu weer; na 2 weken op zee is de berg plastic die wij met zijn tweeen produceren erg groot! Mijn schoonvader zegt altijd dat het raar is dat de mens tientallen jaren op zoek is geweest naar een product wat heel lang meegaat, bijna niet verwoestbaar is en waar je van alles mee kan maken en er vervolgens wegwerpartikelen van maakt!

2. National Geographic gevoel: Het ontdekken van volstrekt onbekende werelden is niet meer aan ons. Door NATGEO, Discovery, internet, blogs hebben we het gevoel alles al gezien te hebben. Alles is niet meer nieuw en kan zelfs tegenvallen als je bijv verwacht om met schildpadden te zwemmen bij de Tobago Cays (zoals je had gezien op NATGEO) en ze zijn er vervolgens niet. Toch is het reizen, de aankomst bij een eiland, de geuren die je ruikt, de geluiden die je hoort, de zon die je voelt (en waar dus continue een hittegolf is) en de wind die ruist, datgene wat het gevoel compleet maakt. En misschien, wie weet vindt jij nog dat ene eiland wat niemand kent!

3. Sale: In Marokko hebben wij onze kat gevonden. Wij zijn allebei geen kattenkenners/liefhebbers maar zijn wij wel erg op haar gesteld. Ze heeft de donkere wachten op zee weten op te vrolijken. Okay het is een kat met een gebruiksaanwijzing, maar het punt is dat het ons enorm is meegevallen om een dier aan boord te hebben. Alles is heel makkelijk gegaan aan boord en bij het inklaren in alle eilanden/landen waar we geweest zijn.

4. De Azoren: volgens mij zeggen veel zeilers het die een rondje Atlantische Ocean doen, maar de Azoren zijn echt mooi. De natuur, de mooie wandelingen die je kan maken, de watervallen, de bloemen, de kleine dorpjes en de vele feesten en braderien die er in de zomer zijn, maken de Azoren een feest op zich. Een zeiler zei het als volgt: hiervoor hebben we een jaar rond de Atlantische Oceaan gezeild. Als je dus wat meer tijd kan inplannen in je reis dan zou ik die besteden op de Azoren.

5. Niet gehaald: wat een grote indruk op ons heeft gemaakt zijn de vele boten die het toch niet gehaald hebben of schepen die ergens zijn blijven plakken en gezien de staat nooit meer weg komen. Natuurlijk kan je ook een ongeluk krijgen als je in Nederland de deur uitloopt maar je moet het bekijken dat je in een klein dorp woont waar opeens een paar ongelukken gebeuren. Of je kent de mensen of je kent iemand die ze kennen. De Windover, een Turkse solozeilster, een Duitse solozeiler, een Catamaran boven Bermuda de dag voor ons vertrek vanaf Bermuda, 5 schepen 300nm ZW van de Azoren waarbij iemand is overleden, een schip bij de canarische eilanden die op de rotsen was gelopen en nog meer op hier te noemen. Bijna al deze schepen kenden wij persoonlijk of viavia. De impact is groot bij de overige zeilers want deze verhalen hoor je natuurlijk vrij snel in de havens. Wat wel opvalt is dat in bijna alle gevallen iedereen wordt gered. Dit is ook dankzij de Nederlandse Kustwacht die in een aantal gevallen mensen heeft weten te helpen op grote afstand vanaf Nederland. Natuurlijk moeten deze verhalen je niet weerhouden om je droom te leven of de reis van je leven te maken! Er valt ook veel te leren van de diversen situaties en dat raadt ik iedereen dan maar ook aan.

Zo ons BLOG zal hierwel een beetje op het eind zijn, want hoe mijn werkdag is geweest morgen dat interesseert niemand natuurlijk. Vanaf hier wil ik iedereen bedanken die ons gevolgd heeft, mailtjes heeft gestuurd of gastenboekreactie heeft geschreven! Iedereen (ook degene die wij nog niet persoonlijk kennen) is hierbij uitgenodigd voor een BBQ bij ons in Alkmaar. Dus mocht je ons in levende lijve willen ontmoeten laat dan contactgegevens achter. Datum en tijd zullen we op ons BLOG bekend maken. Hopelijk hebben wij mensen een zetje kunnen geven om ook eens iets te doen waar ze allang van dromen.