Het einde van onze reis is in zicht, nog drie grote oversteken en dan zijn we thuis. We zullen ons weer goed moeten voorbereiden en zijn dan ook veel bezig met kleine en grote dingen repareren. Het tellen en aanvullen van de voorraad en omdat we nog niet weg kunnen vanwege het weer zijn we begonnen met een grote schoonmaak. De crashbag lopen we nog een keer na en controleren of het eten nog goed is. We hebben een album gemaakt voor aanstaande vertrekkers met wat wij zoal in onze crashbag hebben zitten. Elke dag gaan we naar de Sint Maarten Yachtclub om het weer te checken. Hier zijn we Chris tegengekomen, hij heeft samen met Stephan gevaren op het marineschip Hr. Ms. Jacob van Heemskerk en werkt nu samen met zijn vrouw Monique (Moos) in het hoogseizoen op Sint Maarten. Op zondagochtend lopen Stephan en ik naar de supermarkt om boodschappen te doen als we een paar jongens in rugby tenue een auto uit zien stappen. Op ons beste frans en hun beste Engels komen we erachter dat ze vanmiddag een wedstrijd moeten spelen. Omdat we nu al ruim een week in Sint Maarten liggen en wel even een break kunnen gebruiken van het voorbereiden gaan we naar de rugbywedstrijd kijken. Vanwege de taalbarrière stonden we eerst bij een voetbalwedstrijd en vervolgens bij een atletiekwedstrijd te kijken. We hadden het bijna opgegeven het rugbyveld te vinden toen we even in een klein barretje wat te drinken namen. We deden ons verhaal bij de barman die zij: “o, maar mijn zoon moet zo rugbyen, ik breng jullie wel even.” Super fijn en zo hebben we toch nog het veld gevonden. Stephan kon nog helpen als third official en de week erna kon hij assistent referee zijn. De rugbyers waren erg open en vriendelijk en we hebben dan ook een geweldige avond gehad. De tijd om te vertrekken komt maar niet en we hebben dus steeds meer tijd voor leuke dingen. Het carnaval was hier in aantocht en als we lang genoeg moeten blijven kunnen we zelfs het J’ouvert voor de tweede keer dit jaar m
eemaken. We zijn een dagje naar Sunset beach geweest om naar de vliegtuigen te kijken. En de boeken die we al heel de reis meeslepen worden nu ook eindelijk goed benut. Stephan is begonnen in een boek en kon hem niet meer wegleggen, toen ik de volgende ochtend wakker werd was hij nog steeds aan het lezen, die dag was hij overigens niets meer waardeloos zou samen met haar vriendin Lena naar J’ouvert gaan en vroeg of wij mee wilden. Chris gaat helaas niet mee want hij moet werken. Wij kunnen bij hun overnachten en om 1 uur “s nachts pakken we dan een taxi naar de stad. We kunnen gelijk gebruik maken van de wasmachine, het klinkt als een goed plan. De dag ervoor komen we met ons wasgoed aan bij de Yachtclub en zodra Moos en Chris klaar zijn met werken gaan we eerst nog naar Karakter, een strandtent waar de Nederlandse enclave zich heeft verzameld. We zouden het niet te laat maken vandaag omdat we er al weer vroeg uit moeten, maar de ene na de andere bucket bier wordt op tafel gezet. De zon gaat langzaam onder en de uurtjes tikken weg. Onderweg naar het huis van Chris en Moos zijn we gestopt bij de Mac Donalds voor ons avondeten. En nu we de luxe tot onze beschikking hebben van een douche en T.v. op bed kunnen we dit niet ongebruikt aan ons voorbij laten gaan. Stephan werd om 12.45 wakker en was te uitgerust voor zijn gevoel, hij keek op de klok en zag dat we ons bijna verslapen hadden. Hij maakt Moos wakker die snel onder de douche springt. Om 02.00 ‘s nachts zitten we lichtelijk vermoeid samen met Moos en Lena op een bankje in de carnavals village te wachten tot het grote feest gaat beginnen. De mensen druppelen binnen en langzamerhand komt het feest tot gang. De muziek en drank karren komen voorbij gereden en bij de Heineken kar sluiten we ons aan. Het tempo ligt hoger dan in Trinidad en af en toe moeten we echt doorlopen om de stoet bij te houden. Gratis bier kan je krijgen, maar daar hoort wel de nodige hoeveelheid verf bij. Moos en Lena zijn goed in de stemming en zitten van top tot teen onder de groene verf. Ik moet toegeven dat ik erg moe ben en iets minder meedoe met de feestvreugde, dit zorgt er wel voor dat ik niet helemaal onder de verf kom te zitten. Iets waar ik later erg blij om ben. Stephan en ik hebben genoten van het feest, maar het kon niet tippen aan Trinidad. De volgende dag zijn veel mensen tot de vervelende ontdekking gekomen dat de verf die gebruikt is bedoeld is om kleding mee te verven. Dit spoel je er dus niet zomaar even af. Dagen later kunnen we dan ook nog steeds zien wie er naar J’ouvert is geweest. Vooral mensen met blond haar hebben dan ook een bezoekje aan de kapper moeten brengen. Ondertussen liggen ook de Volonte, White Witch en Ojala te wachten tot ze kunnen oversteken naar Bermuda. De Volonte en White Witch liggen op de BVI’s en de Ojala ligt op de Bahama’s. Omdat het weer er nog lang niet goed uit ziet besluiten de Volonte en White Witch om weer terug te varen naar Sint Maarten, Het is hier beter en vooral goedkoper om te bevoorraden. Ik ben zo blij dit te horen want dat betekent weer gezellig borrelen! Ook de Win2win en nog andere Nederlandse schepen komen in de baai van Sint Maarten liggen. We houden een erg geslaagde BBQ op het strand samen met alle bemanningen, Ook de Carnivals optocht was erg geslaagt ookal dachten de kinderen daar anders over die na een slaap partijtje hun ogen ondanks de harde muziek niet meer open konden houden. Eric en Denise hebben in de BVI’s Brandt leren kennen. Hij is naar het Caribisch gebied gevlogen en zou samen met een Amerikaanse catamaran terug varen richting Nederland. Hij twijfelt echter aan de kundigheid van het Amerikaanse stel en besluit niet met hun deze oversteek te gaan maken. Eric en Denise willen hem graag meenemen, maar de hele oversteek is toch iets te lang aangezien je een hoop van je privacy moet opgeven. Wij hebben nog wel een bedje over en willen hem aanbieden dat hij met ons mee kan varen naar Bermuda. Hij moet echter wel snel een ticket regelen naar Sint Maarten, want er lijkt zich een weather window te openen voor de oversteek. Brandt kan de volgende dag al naar Sint Maarten vliegen en vult nu een bedje in het achteronder. 4 Mei is het dan eindelijk zover om 08.15 is het ankerrol op post en 08.30 gaan we door de brug naar buiten. Samen met de Volonte en White Witch vertrekken we naar Bermuda.