Het is twaalf uur ‘s nachts en de zee raast langs de scheepshuid, de wind blaast in het zeil. We varen onder de sterrenhemel. Het is nog maar 20 mijl varen voordat we aankomen in Mindelo. We hadden verwacht iets in de verte te zien van land maar het is er nog stik donker. Beide kunnen we niet wachten om weer vaste grond onder onze voeten te hebben en een lekkere welverdiende borrel te nuttigen. Dan zien we dat we nog wat wolken over krijgen, vaak zit hier nog veel wind in. pff… hier heb ik echt geen zin in vlak voordat we aankomen. Als we dichterbij komen zien we dat het geen wolk is maar een berg. Whoehoe Land in zicht! We varen er voorbij richting de haven en we zijn in het VHF contact met de Volonte. We hadden al afscheid van hun genomen en hadden verwacht ze pas weer te zien in de haven van Den Helder. Ze wijzen ons de juiste plek aan waar we naar binnen moeten varen en helpen ons met afmeren. Ook de bemanning van de Puf, Windoversea en de Wildeman staan ons op te wachten. Wat voelt het heerlijk om weer binnen te komen en iedereen weer te zien. Aan boord van de Volonte kletsen we bij onder het genot van de welverdiende borrel. Uiteindelijk liggen we pas om 5 uur in bed. Heerlijk weer samen kunnen slapen zonder dat iemand de wacht hoeft te lopen! Weltrusten