Het is half 7 s’ochtends en de wekker gaat . Gisteren hebben we een lekkere rustige dag gehad. Heerlijk ontbeten bij de Volonte gezamelijk met de Puff, Windoversea en de Wildeman. We eten gekookte eieren, scrambeld eggs en bananencake zelf gemaakt door Fryda. Eieren hebben we in overvloed, want iedereen had inkopen gedaan voor de grote oversteek naar het Caribisch gebied. Zelfs de eieren van de Windoversea hebben allemaal het grote avontuur overleefd. De rest van de dag hebben we lekker bijgekletst, zijn we de wal opgegaan om een drankje te drinken en hebben de boot weer een beetje aan kant gemaakt. Vandaag gaan we met de boot naar een ander eiland, je schijnt een hele mooie maar pittige wandeling te kunnen maken. We hebben de wandelschoenen 
tevoorschijn getoverd en de rugtassen gepakt. Om 08.00 precies vertrekt de boot. Iedereen krijgt een plastic zakje uitgereikt ik vraag me af waarvoor. Er staat veel wind en de boot gaat dan ook alle kanten op. Overal moeten mensen overgeven, gelukkig hebben ze een plastic zakje. Als onze buurman ook geluiden begint te maken van een bronzig hert besluiten Steef en ik om maar naar buiten te lopen. Na een uur komen we aan op het eiland. Als we buiten komen worden we onthaald door 70 taxichauffeurs die acher een lijn moeten wachten. Zodra we de lijn zijn overstappen worden we aangevallen alsof we een prooi zijn. De prijzen varieren van 10,00 euro tot 70,00 euro. We hebben iemand gevonden die ons samen met nog een paar andere toeristen naar boven wilt brengen en ons later op de dag weer beneden komt ophalen. De zon schijnt en er zijn niet al te veel wolken. Het belooft een mooie dag te worden. Boven aangekomen zijn wij de enige die uitstappen en de lange weg naar beneden gaan wandelen. Het is mistig en koud, mischien ben ik iets te positief geweest met mijn korte broek. Maar zodra we beginnen te wandelen klaart het op. We lopen langs een grote groene krater. Moooeee… Iaaa, er staan koeien en ezels te grazen. Het is hier ongelooflijk groen. We hebben net van de Taxi chaffeur te horen gekregen dat dit gebied 5 maanden per jaar in de wolken zit. Dat gecombineerd met de zon maakt dat dit gebied erg vruchtbaar is. We moeten een klein stukje omhoog wandelen als we gaan beginnen aan de lange afdaling. Helaas het trekt weer helemaal dicht en ik krijg het weer koud, we zien niet veel meer dan drie meter vooruit. Na 10 meter gedaalt te zijn komen we onder de wolk uit en krijgen we toch het prachtige uitzicht waar we op gehoopt hadden. We zien het pad kronkelen wat we moeten gaan lopen, in de
verte zien we zelfs de zee waar we vandaag zullen eindigen. We wandelen door de groene vallei. Omdat het hier zo steil is zijn er overal “terasjes” aangemaakt zodat de vooral bananen bomen en guavebomen goed kunnen groeien. Om hier te wonen lijkt me als wonen in het paradijs maar als ik dan de vrouwen zie lopen de steile paden op en af met bananen bossen op hun hoofd en de mannen zie werken aan de bouw van nieuwe terasjes in de brandende zon (en dit is in de winter) dan begin ik daar toch anders over te denken. Op onze weg naar beneden komen we mensen tegen die ons bananen, drinken, en vooral rum willen verkopen. Na een uur wandelen beginnen de eerste pijntjes voor te doen. Mijn bovenbenen branden en ik krijg last van mijn heup. We pauzeren regelmatig om te genieten van het mooie uitzicht en om mijn benen wat rust te gunnen. Bijna beneden aangekomen lopen er twee kaapverdianen voor ons van midden 20. Het is ons al opgevallen dat veel kaapverdianen Nederlands spreken en gelukkig spraken we alleen maar beleefd want een van de twee draaide zich om en begon Nederlands tegen ons te praten. Rosalien is bij haar famillie op vakantie en woont in Rotterdam ze komt oorspronkelijk van de Kaap Verde en nodigd ons uit wat bij hun thuis te komen drinken. Ondanks dat we niet veel tijd hebben want de taxi komt ons al snel ophalen kunnen we dit 
aanbod natuurlijk niet afslaan. We worden ontzettend gastvrij onthaald en worden voorgesteld aan heel de famillie we krijgen “soep van de dag” en eigengebrouwen rum. We krijgen de uitnodiging om te blijven slapen en meer te zien van het eiland maar helaas zullen we snel vertrekken richting het Caribisch gebied en moeten we echt nog veel regelen voor vertrek. Wat een ontzettend lieve gastvrije mensen! We nemen de boot terug naar Mindelo en sluiten de dag af met (nu al spierpijn en) een borrel.