Isle of Wight schijnt heel mooi te zijn en een wandeling over het eiland lag dan ook in de planning. Helaas is dit nog niet gelukt. Hoe heet die kleine kabouter ook alweer die altijd alles komt verpesten?
Op maandag 23 juni waren we anker op gegaan bij Brighton en met een aardige wind waren we op weg naar Isle of Wight. Het laatste stukje was met stroom tegen en wind uit de verkeerde hoek maar we waren in een goede stemming dus dat kon ons niet veel deren. Uiteindelijk gingen we rond 1900 uur ten anker even ten Noorden van Bembridge. Daar lagen we niet zo lekker want de wind was aan het draaien. Dus om negen uur gingen we weer anker op richting het zuidoosten van Isle of Whight. In een leuk baaitje gingen we weer ten anker achter een grote witte rots die ons in de luwte hield. Dat bleef echter niet zo want de wind ging nogmaals draaien en kwam nu uit het Oosten zodat we wakker werden in een kermisattractie. Nu ben ik daar normaal gesproken al geen grote fan van (behalve als ik Marjolein kan laten schrikken in het spookhuis), maar nu in de boot was het nog erger. Alles wat niet vast stond vloog door de boot, inclusief wij. Snel besloten we weer anker op te gaan en richting Langstone harbour te gaan. Dat is een inham naast Portsmouth en was de dichtsbijzijnde beschutte plek. Na een oversteek van bijna 2 uur konden we om zes uur 's ochtends aan een boei afmeren. Eindelijk konden we weer rustig slapen en dat hebben we dan ook maar gedaan. 's Middags hebben we wat boodschappen gedaan en rustig wat gedronken in de Marina bar. Ook de volgende dag hadden we een rustige dag totdat wij het 's middags op de heupen kregen en zowaar even gingen hardlopen. Met Marjolein haar enkel gaat het nog niet zo goed dus echt hard ging het nog niet.
Aan de boei liggen in Langstone Harbour beviel ons wel en aangezien de wind niet gunstig was om naar Isle of Wight te gaan besloten we nog een dag te blijven liggen en naar Portsmouth te gaan. Daar hebben we de Historic Dockyard bezocht en zijn aan boord geweest van HMS Victory. 's Avonds weer in de Marina bar even op internet gezeten en uiteindelijk ook maar wat gegeten. De volgende ochtend met weer een mooie dag in het vooruitzicht gingen we op weg naar Cowes (Isle of Wight), op de lang verwachte wandeling. Bijna bij Cowes gearriveerd zagen we een klein baaitje die aan de voet van een kasteeltje lag. Zo'n leuk plekje konden we niet laten schieten dus Cowes moest nog een nachtje wachten. We waren niet alleen want er lagen nog 7 boten die avond ten anker in die baai.
De volgende ochtend wilden we vroeg naar Cowes om vanuit daar een bus te pakken en alle mooie plekjes van Isle of Wight te bezoeken, maar de motor wilde niet starten. De batterij had spanning, we hadden genoeg diesel, de startknop zat er goed in, wat was er aan de hand? Daar lig je dan opeens, een beetje hulpeloos gevoel want zonder motor is de reis een bijna onmogelijk geworden (of vloek ik nu in de kerk van alle zeilers?). Natuurlijk heb ik mijn hoop op Marjolein gevestigd, want als oud TD-ster moet dit geen moeilijke probleem zijn. Zonder spullen en zonder hulp kon ook zij dit echter nog niet oplossen. We moesten een haven in! Een snelle blik in de kaart zorgde ervoor dat we stroom mee hadden als we richting Portsmouth gingen. Dus anker op (met de hand om stroom te sparen), zeilen uit en op weg naar Portsmouth. Tegen de tijd dat we daar waren stond en er een Oostelijke wind en een ingaande stroom van 1 knoop. We hadden 3 opties: een andere zeilboot aanroepen en vragen of die ons naar binnen kon slepen, met onze bijboot proberen de zeilboot naar de haven te slepen of zeilend naar binnen. Gezien de situatie koos ik voor het laatste. Dat was achteraf gezien de gaafste maar niet de meest verstandigste oplossing. De stroom en de wind hielpen een handje om naar binnen te komen maar toen werd het opeens enorm druk (en in de haven betekent dat er 10 bootjes om ons heen voeren, de ene helft naar binnen, de andere helft naar buiten). Met wat geluk konden we even bijliggen waardoor we in de stroom en wind stil lagen. Nadat de meeste bootjes weg waren, snel het grootzeil naar binnen en op de Genua/fok verder naar de steiger. Gelukkig zag Marjolein een lange vrije steiger die ook nog eens in de wind lag. Een laatste bocht en een sprint van mij naar voren en ik kon net de kant springen voordat we weer weg waren geblazen. Het kan dus wel, maar om dit de rest van de reis te gaan doen is geen goed idee.
De laatste dagen is Marjolein druk aan het sleutelen, en woorden als verstuiver vervangen, hoge druk pomp losgehaald en gecontroleerd, oliefilters gecontroleerd, brandstofleidingen vervangen, brandstoflekleidingen vervangen, klinken hier dan ook al een paar dagen aan boord. Gelukkig heb ik tijd voor een goed boek, de boodschappen en wat eten koken (en de was natuurlijk)!
Helaas werkt de motor nog niet, maar morgen is weer een sleuteldag! Dus als het meezit gaan we morgen alsnog richting Isle of Wight. Het moet daar wel echt heel mooi zijn!