Naar Ramsgate en weersvoorspellingen!
Na Londen kwamen we zaterdagavond bij de monding van de Thames aan. De makkelijkste en inmiddels ons zeer bekende plek was de steiger bij Queensborough. De steiger was helaas bezet maar een boei in de rivier werkte ook prima. Eindelijk om 2330 aan de boei en eigenlijk wilde we gelijk naar bed toen er op de deur werd geklopt (op de boot dus). De Harbour Master die zijn 12 pond kwam innen! Met wat tegenzin hebben we betaalt, want de rolfok en Londen waren duur genoeg geweest, maar voor 12 pond een rustige avond aan de boei was prima.
De wind zag er gunstig uit voor maandag om richting Ramsgate te zeilen. Met 2 voorbereide tracks in de kaart gingen we met plezier richting Ramsgate. Dat pakte echter anders uit; de wind werd steeds sterker en kwam uit een andere richting dan voorspelt, steeds meer bewolking en uiteindelijk ook nog wat regen. In plaats van de voorspelde 15 knopen wind haalden we zelfs de 35 knopen. Vol getuigd is dat net iets teveel van het goede. Door de andere windrichting moesten we ook vlak langs de kust varen waardoor de foutmarge een stuk kleiner werd. Na 6 uur konden we eindelijk de hoek om bij Broadstairs, waardoor we nu een ruime wind hadden. Ramsgate was dichtbij en om 2000 uur konden we daar afmeren in de Marina.
Daar lig je dan in Ramsgate op maandag 16 juni. Niet echt vakantie periode, maar wel veel Nederlandse en Belgische schepen in de haven. Na een kort onderzoek bleek dat er een Dickens festival was in Broadstairs. Na ons bezoek aan catle Upnor wederom een verkleedpartij! Festival was een groot woord, maar wel leuk om te zien hoe de Engelse vasthouden aan hun schrijvers en Victoriaanse periode. Hoe zou dat er in Nederland uitzien? Iedereen verkleed als Arnon Grunberg, of Jan Wolkers, of als Multatuli (dat komt nog het dichst bij dit in de buurt).
Na 6 weken dag in dag uit op elkaars lip gezeten te hebben werd het op dinsdag even tijd voor mezelf (en datzelfde gold voor Marjolein). Dus voor dinsdag besloten we om ieder een eigen plan te trekken. Hoewel we veel dingen samen doen werd nu het verschil tussen ons wel duidelijk. Marjolein ging klussen aan de boot en ik ging met de bus naar een Spitfir/Hurricane museum.
Het klussen van Marjolein werd onderbroken om de politie mee te helpen zoeken naar een vrouw die van de pier van Ramsgate was afgesprongen. Twee helikopters, reddingsboten en mensen op de wal waren op zoek. Bizar verhaal en we hebben later toen we Ramsgate verlieten nog gespannen naar de zee gekeken!
Woensdag eindelijk de verstagingen nog 1 keer goed gecontroleerd. Ook ons probleem met de walspanning proberen op te lossen, maar waarschijnlijk is onze oplader kapot. Zucht, er lijkt veel stuk te gaan aan het begin van onze reis, maar misschien is het iets waar we ons niet te druk over moeten maken.
Marjolein was zo enthousiast over het Nederlands elftal dat we toch nog de pub zijn ingegaan om de 2de wedstrijd van Nederland te bekijken. Er zaten een aantal Belgen in de kroeg die net zo hard voor Nederland schreeuwden als wij!
Na het voetbal nog Thai gegeten in het restaurant dat volgens het plakaat op de deur: ‘Voted best Thai, 2001’. Voted door wie vraag je je dan af? En van hoeveel Thai restaurants? Ondanks de scepsis was het eten heerlijk en de bediening erg grappig.
Wij zijn inmiddels al weer een stuk verder, maar over onze reis van Ramsgate naar Brighton naar Isle of Wight de volgende keer meer (en ik beloof dat we dat iets sneller zullen schrijven). En gelukkig word het weer mooier, de havens leuker en de tegenvallers minder.