Wat gaat de tijd toch hard! Wij zijn nu al een paar weken in marokko en we hebben al zoveel gezien dat iedere dag een blog op zich is. Vandaag 12 oktober zullen we verder gaan naar Agadir dus hier volgt de korte versie van ons bezoek in Marokko. onze aankomst in Rabat/Sale samen met de Volonte was alweer op 1 oktober. De inklaring mocht even duren en we hebben zelfs een drugshond aan boord gehad. De dag daarna hebben wij een auto gehuurd en zijn wij naar Chefchaouene gegaan. Het blauwe stadje in de bergen. Wat een geweldige tocht door Marokko zo vlak voor het offerfeest.
Na ons bezoek aan Chefchaouene kwamen we met een extra bemanningslid terug aan boord. Marjolein haar hart brak toen ze de kleine kat (nu genoemd Sale) zag. Het was vlak voor vertrek en ik had geen zin om weer 5 uur terug te rijden naar Rabat met een boze Marjolein en hele verdrietige kinderen van de Volonte. Dus we zitten nu opgescheept met een scheepskat. Hoe we dat gaan oplossen zien we later wel weer.
In Rabat is de zus van Marjolein met een last minute naar ons toe gevlogen. Daar hebben we de oude Kasba, de Medina (Markt) bezocht. Vanuit Rabat zijn wij op woensdag 8 oktober doorgevaren naar Mohamedia (een voorstad van Casablanca). We hebben samen met Suzan en de Volonte een paar fijne dagen gehad in Mohamedia en Casablanca. Ik ben nog op zoek geweest naar Humprey Bogart maar helaas niet gevonden. De stad ziet er toch anders uit dan in de film. Wel een hele mooie moskee: Hasan II en de oude medina in Casablanca bezocht. Wat een andere wereld en wat een tegenstellingen in dit land. De grens tussen rijk en arm ligt echt 1 straathoek van elkaar verwijderd.
Ook Mohamedia is een mooie stad en ligt zo'n 15 km van Casablanca. We zijn daarom op donderdag 9 oktober met de trein naar Casablanca gegaan en dat is prima te doen in Marokko. Omdat we niet wisten welk peron we moesten zijn kwam gelijk iemand naar ons toe om ons te helpen. Dat is wel opvallend in dit land, hoe vriendelijk de mensen zijn. Daar kunnen we in Nederland nog iets van leren. Degene die ons hielp sprak overigens heel goed Nederlands omdat hij daar eigenlijk nu woont. Terwijl wij met meneer Larbi in de trein zaten heeft hij ons gelijk uitgelegd wat we konden bekijken in Casablanca. Ook zorgde hij bij aankomst dat we een taxi kregen (die hij ook nog eens betaalde).
