De eeuwige twijfel van de zeiler: wel of niet vertrekken, staat er wel genoeg wind, staat er niet te veel wind, zijn de golven niet te hoog, wanneer hebben we stroom mee? Woensdagochtend staat in het teken van klaar maken voor vertrek, of eigenlijk de beslissing; gaan we wel of gaan we niet? Vandaag willen wij en de Volonte richting mohammedia zeilen.
We besluiten om wel te gaan, dit is de juiste beslissing want wat hebben we een heerlijke zeildag gehad. Mooie steady wind en niet te veel golven. Sale (dat is de naam geworden van de kat uit Chef Chaouen) moet wel even wennen aan het gewiebel en vind het eigenlijk maar niks. Suzan daarintegen geniet volop net als wij.
‘s Avonds rond 19.30 komen we aan in Mohammedia. Een kleine industriehaven, we varen helemaal door tot het einde en zien dan een kleine ingang voor zeilboten. Het is niet veel meer dan twee pontons. Op 50 meter afstand aan de overkant zijn een hoop mensen in de weer met kleine vissersbootjes en luidruchtige motoren. De politie, de marechaussee en de douane komen weer aan boord om ons voor de tweede keer in te klaren. In Rabbat moesten we ons uitklaren. Ik noem het gewoon werkverschaffing. Wederom moesten alle papieren worden gecontroleerd. En moesten we weer een stempel krijgen in ons paspoort. Deze stempel hadden de heren niet meegnemomen naar de boot. Het is namelijk gebruikelijk dat je paspoort word ingenomen en later pas terug krijgt. Wij waren hier echter helemaal niet blij mee. Je bent een gevangene op je eigen boot. Wat als er iets gebeurd met de mannen die mijn paspoort hebben. Hoe krijg ik deze dan terug, of als ik me verstap en mijn enkel breek, in het ziekenhuis vragen ze ook om mijn paspoort. Suzan zou vrijdag weer terug vliegen. Als de heren het paspoort kwijt raken dan hebben we bijzonderheden. Kortom ik kan wel duizend redenen verzinnen om hier niet blij mee te zijn. En ik ben zelfs strafbaar als ik mijn paspoort aan derden geef. Om dit uit te leggen met een taalbarriere is vrij lastig. De mannen worden alleen maar geirriteerder, omdat wij hier vragen over stellen. Stephan en Eric gaan met de mannen mee naar het kantoor waar de paspoorten worden opgeslagen, ze zijn een klein beetje gerust gestelt. De volgende ochtend om 10.00 kunnen we ze weer ophalen met stempel erin.
